Pyano

Gikan sa Wikipedia, ang gawasnong ensiklopedya
Pyano

Ang pyano usa ka klase sa instrumentong pangmusika nga gitokar gamit sa usa ka teklado. Makahimo kini og tingog pinaagi sa pagpitik sa mga istring nga steel gamit ang mga felt hammer nga morebawnd dayon mao nga mag-vibrate ang istring sa iyang prekuwensiya nga resonado (resonance frequency). Ang kini nga mga vibration nabalhin (natransmit) pinaagi sa mga daw-tulay ngadto sa soundboard nga mipakusog sa tingog (amplify).

Ang piano kanunay nga gigamit sa musikang Kasadpanon para sa solo nga pasundayag, musika nga kamara (chamber music), ug isip akompanimento. Popular sab kini sa paghimo og komposisyon ug pagpraktis sa musika. Usa kini sa labing iladong instrumento sa musika. Giklasipikar ang piano isip perkusyon ug gikutay(adunay kwerdas) nga instrumento.

Ang pulong "piano" minubo sa pulong Initalyano nga pianoforte (clavicembalo [o gravicembalo] col piano e forte (sa literal, harpsichord nga may hinay ug kusog). Kini nagtudlo sa responsiveness sa instrumento ngadto sa pagtulpok sa teklado, para makahimo og lahi-lahing nota ang piyanista pinaagi sa pagkontrol sa kapaspas sa pagpitik sa mga hammer sa mga istring niini.