Ignacio de Loyola

Gikan sa Wikipedia, ang gawasnong ensiklopedya
Ignacio de Loyola
Si San Ignacio de Loyola, tagtukod sa Kapunongan ni Jesús

Si San Ignacio de Loyola (Binasko: Loiolako Inazio), ang na-gambalay sa spirituhanon nga libro nga gi-ulohan “ Spirituhanon nga Pagbansay” o “Spiritual Exercises” og naila usab nga kinunsaran nga spirituhanon nga giya ( gifted spiritual director), gisaysay ni Papa Benedicto XVI nga usa ka “tawo sa Dios, nga mihatag pag-una sa luna sa iyang kinabuhi ngadto sa Dios… usa ka tawo sa pag-ampo.” Si San Ignacio di Loyola may kasibot og ma-abtikon usab nga nakigbatok sa mga protestante og mihimo sa makanunayon og way puas nga pagpanalipod batok sa mga ka-atbang sa Simbahan nga Katoliko. Nahimong beato og unya gituboy ngadto sa altar sa kadungganan sa mga santos ( canonized saint) niadtong Marso 12, 1622. Ang adlaw sa iyang kapistahan gisaulog sa Simbahan matag ika-31 sa Hulyo. Nahimo usab nga patron sa Guipùzcoa og sa mga Kahugpongan sa mga Jesuits.

Tan-awa usab[usba | usba ang wikitext]