Pinophilus grandis
 | Paghimo ni bot Lsjbot. |
| Pinophilus grandis | |
|---|---|
| Siyentipikinhong Pagklasipikar | |
| Kaginharian: | Animalia |
| Ka-ulo: | Arthropoda |
| Kasipak-ulo: | Hexapoda |
| Kahutong: | Insecta |
| Kahanay: | Coleoptera |
| Kapunoang-banay: | Staphylinoidea |
| Kabanay: | Staphylinidae |
| Kahenera: | Pinophilus |
| Espesye: | Pinophilus grandis |
| Siyentipikinhong Ngalan | |
| Pinophilus grandis Reitter, 1906 | |
| Laing Ngalan | |
|
Pinophilus turcomanorum Semenov, A. P., 1909 | |
Kaliwatan sa bakukangon ang Pinophilus grandis.[1] Una ning gihulagway ni Edmund Reitter ni adtong 1906.[2] Ang Pinophilus grandis sakop sa kahenera nga Pinophilus, ug kabanay nga Staphylinidae.[1][3]
Kini nga matang hayop na sabwag sa:
Walay nalista nga matang nga sama niini.[1]
Ang mga gi basihan niini[usba | usba ang wikitext]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Roskov Y., Kunze T., Orrell T., Abucay L., Paglinawan L., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Decock W., De Wever A., Didžiulis V. (ed) (2019). "Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist". Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X. TaxonID: 53291242. Retrieved 2019-11-11.
{{cite web}}:|author=has generic name (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Reitter, E. (1906) Dreizehn neue Coleoptera aus der palaearktischen Fauna. , Wiener Entomologische Zeitung, 25 (8-9): 237-244.
- ↑ Newton A.F. (2019). StaphBase: Staphyliniformia world catalog database (version Nov 2018). In: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 2019 Annual Checklist (Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., DeWalt R.E., Decock W., Nieukerken E. van, Zarucchi J., Penev L., eds.). Digital resource at www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2019. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X.